ՉԱՐԻ ԹՈՒԱՑԵԱԼ ՅԱՋՈՂՈՒԹԻՒՆԸ

1 Որքա՜ն բարի է Աստուած Իսրայէլի համար եւ սրտով շիտակների համար:

2 Բայց ոտքերս քիչ մնաց, որ սասանուէին,

մի փոքր եւս՝ եւ քայլերս պիտի մոլորուէին:

3 Նախանձեցի ես անօրէններին՝

մեղաւորների խաղաղութիւնը տեսնելով:

4 Նրանք մահուան տագնապ չունեն:

Սովորական են տանջանքները նրանց:

5 Մարդկանց տքնութիւնը չեն կրում նրանք,

եւ մարդկանց պէս չեն տանջւում:

6 Դրա համար ամբարտաւանութիւնը պատեց նրանց,

եւ նրանք համակուեցին իրենց ամբարշտութեամբ ու անիրաւութեամբ:

7 Նրանց անիրաւութիւնները կարծես ճարպից են դուրս գալիս,

քանզի նրանք իրենց սրտի խորհրդով են շարժւում:

8 Չարամտօրէն մտածեցին ու խօսեցին եւ մեծամտութեամբ ապիրատութիւն խորհեցին:

9 Բերաններն իրենց ուղղեցին երկնքին,

եւ լեզուները երկրով մէկ քարշ տուին:

10 Դրա համար ժողովուրդն իմ պիտի վերադառնայ այստեղ,

եւ իմ օրերը լեցուն պիտի անցնեն նրանց հետ:

11 Ասացին՝ «Ինչպէ՞ս իմացաւ Աստուած»,

կամ՝ «Կա՞յ արդեօք իմացութիւն Բարձրեալի մօտ»:

12 Ահա մեղաւոր են, եւ սակայն բարգաւաճում են նրանք,

կան եւ ունեն հարստութիւնն աշխարհի:

13 Ասացի՝ «Իզուր ուրեմն արդար դարձրի սիրտն իմ,

եւ ձեռքերս սրբութեամբ լուացի»:

14 Գիշեր-ցերեկ ես խոշտանգուած էի,

եւ առաւօտները կշտամբանք կրեցի:

15 Թէպէտ ես ասում էի, թէ՝ եթէ այսպէս պատմեմ, դիմացս պիտի գտնեմ քո որդիների սերնդին, որոնց ուխտ արեցի:

16 Բայց հասկացայ, որ սա եւս դժուար է ինձ համար,

17 մինչեւ մտնեմ Աստծու սրբարանը եւ իմանամ նրանց վախճանը:

18 Բայց դու նրանց տարագիր կ՚անես իրենց նենգութեան համար եւ կը կործանես նրանց իրենց ամբարտաւանութեան մէջ:

19 Իսկ ինչպէ՞ս նրանք յանկարծակի աւերակ դարձան,

կործանուեցին, սպառուեցին ու անհետացան իրենց անօրէնութեան համար

20 եւ եղան ինչպէս քնից արթնացող մարդու երազ:

Տէ՛ր, դու, արթնանալով, պիտի անարգես նրանց երազի պատկերը.

21 քանզի հուր բորբոքուեց իմ սրտում,

եւ երիկամներս գունափոխուեցին:

22 Ես արհամարհուած եղայ ու չիմացայ այդ,

քո առջեւ անասուն համարուեցի:

23 Բայց ես միշտ քեզ հետ եմ.

դու բռնեցիր իմ աջ ձեռքից,

24 քո խորհուրդներով ինձ առաջնորդեցիր

եւ փառքով ընդունեցիր ինձ:

25 Արդարեւ, ինձ համար ի՞նչ կայ երկնքում,

կամ քեզնից բացի ի՞նչ փնտռեմ երկրի վրայ:

26 Սիրտս ու մարմինս մաշուեցին,

իմ սրտի՛ Աստուած, յաւիտեան ինձ բաժի՛ն ընկած Աստուած:

27 Ահաւասիկ իրենց անձը քեզնից հեռացնողները պիտի կորչեն,

դու պիտի կործանես բոլոր նրանց, ովքեր ապստամբեցին քո դէմ:

28 Ինձ համար բարիք է մերձենալ Աստծուն,

յոյսս դնել Տիրոջ վրայ եւ աւետել քո ամբողջ օրհնութիւնը Սիոնի դստեր դռների առաջ: