ՕՐՀՆԵՐԳ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ԵՒ ՅԱՂԹԱՆԱԿԻ

1 Օրհնեալ է Տէր Աստուածն իմ,

որ ձեռքս վարժեցրեց պատերազմի եւ մատներս՝ ճակատամարտի:

2 Նա ողորմութիւնն ու ապաւէնն է իմ,

օգնականը, փրկիչն ու պահպանիչն իմ:

Ես յոյսս դրել եմ նրա վրայ.

նա է, որ ժողովուրդներին հնազանդեցնում է ինձ:

3 Տէ՛ր, մարդն ի՞նչ է, որ յայտնուեցիր նրան,

կամ մարդու որդին՝ որ բանի տեղ ես դնում նրան:

4 Մարդը նման է ունայնութեան,

եւ նրա օրերն անցնում են ստուերի պէս:

5 Տէ՛ր, ցածրացրո՛ւ երկինքն ու իջի՛ր,

մօտեցի՛ր լեռներին՝ եւ թող ծխեն դրանք:

6 Արձակի՛ր կայծակները քո եւ խռովի՛ր նրանց, առաքի՛ր նետերը քո եւ ցրի՛ր նրանց:

7 Ձեռքդ մեկնի՛ր վերից ու փրկի՛ր ինձ յորդացող ջրերից

եւ օտարների որդիների ձեռքից,

8 որոնց բերաններն ունայնութիւն են խօսում,

եւ որոնց աջը մեղսագործ աջ է:

9 Աստուա՛ծ, քե՛զ նոր օրհներգով պիտի օրհնեմ,

տասնալար նուագարանով սաղմոս պիտի երգեմ քեզ:

10 Նա ազատութիւն պիտի տայ մեր թագաւորներին,

եւ չար սրից պիտի փրկի իր Դաւիթ ծառային:

11 Փրկի՛ր եւ ազատի՛ր ինձ օտարների որդիների ձեռքից,

որոնց բերաններն ունայնութիւն են խօսում,

եւ որոնց աջը մեղսագործ աջ է:

12 Նրանց որդիները նոր տունկի պէս հաստատուած են իրենց մանկութիւնից,

նրանց դուստրերը զարդարուած ու պճնուած են ինչպէս տաճար:

13 Նրանց շտեմարանները լիքն են

եւ մէկից միւսն են հոսում,

նրանց ոչխարները բազմածին են

եւ բազմանում են իրենց ճամփի վրայ:

14 Նրանց արջառները պարարտ են,

նրանց ցանկապատերը խրամատներ չունեն,

եւ նրանց հրապարակներում աղմուկ չկայ:

15 Ես երանի եմ տալիս այն ժողովրդին, որն այս վիճակում է.

նաեւ երանի՜ այն ժողովրդին, որի Տէրն Աստուած է: