ՀԱՐՍՏՈՒԹԵԱՆ ՈՒՆԱՅՆՈՒԹԻՒՆԸ

1 Այսուհետեւ՝ Կորխի որդիների սաղմոսը

2 Լսեցէ՛ք այս, համա՛յն ազգեր,

ակա՛նջ դրէք բոլորդ, որ բնակւում էք աշխարհում,

3 երկրածիննե՛ր եւ մարդկա՛նց որդիներ,

ե՛ւ մեծամեծներ, ե՛ւ տնանկներ:

4 Բերանս իմաստութիւն պիտի խօսի,

եւ սրտիս խորհուրդը՝ խոհեմութիւն:

5 Առակներին պիտի ականջ դնեմ

եւ օրհներգով պիտի մեկնեմ առակները սկզբից:

6 Ինչո՞ւ արդեօք վախենամ չար օրերին,

երբ կեանքիս անօրէնութիւններն ինձ պաշարեցին:

7 Իրենց կարողութեան վրայ յոյս դնողները

պարծենում են իրենց մեծ հարստութեամբ:

8 Եղբայրն իր եղբօրը չի փրկի,

ոչ էլ մարդը կը փրկի նրան.

նա փրկանք չի տայ Աստծուն,

9 ոչ էլ իր հոգու փրկանքը:

10 Յաւիտեա՛ն ջանք թափի՛ր,

եւ դու կ՚ապրես անվերջ

ու ապականութիւն չես տեսնի:

11 Երբ տեսնես, որ իմաստունները մեռնում են,

նրանց հետ կը կորչեն նաեւ անզգամներն ու անմիտները՝

իրենց հարստութիւնը թողնելով օտարներին:

12 Նրանց գերեզմանը յաւիտեան իրենց տունը կը լինի,

եւ սերնդից սերունդ՝ իրենց օթեւանը.

նրանց հողերը կը կոչուեն իրենց անունով:

13 Մարդը պատիւ ունէր՝ եւ չհասկացաւ,

հաւասարուեց անբան անասուններին

ու նմանուեց նրանց:

14 Այս է ճանապարհը նրանց գայթակղութեան,

որին յետոյ իրենց բերանով հաւանութիւն պիտի տան:

15 Ոչխարների պէս դժոխքի պիտի մատնուեն,

ու մահը պիտի հովուի նրանց,

եւ առաւօտեան արդարները պիտի նրանց տիրեն:

Նրանց օգնութիւնը կը սպառուի դժոխքում,

եւ նրանք իրենց փառքը կը կորցնեն:

16 Սակայն երբ դժոխքն ինձ ընդունելու լինի,

Աստուած կը փրկի իմ հոգին:

17 Մի՛ վախեցիր, երբ մարդ հարստանում է,

եւ մեծանում է փառքը նրա տան,

18 քանզի մեռնելիս հետը ոչինչ չի տանի,

եւ նրա տան փառքն իր հետ չի թաղուի:

19 Նրա անձը կ՚օրհնուի իր կենդանութեան ժամանակ,

եւ քեզ շնորհակալ կը լինի,

երբ բարիք գործես նրան:

20 Նա կը միանայ իր նախնիների սերնդին,

մինչեւ յաւիտենութիւն լոյսը չի տեսնի:

21 Մարդը պատիւ ունէր՝ եւ չհասկացաւ,

հաւասարուեց անբան անասուններին

ու նմանուեց նրանց: