ԱՂՕԹՔ ՄԵՐՁԻՄԱՀ ՎԻՃԱԿՈՒՄ

1 Այսուհետեւ՝ Մալալէթի իմաստութեան մասին. իմաստութիւն, որով պատասխան տուեց Եման Եզրայելացին.

2 Իմ փրկութեա՛ն Տէր Աստուած,

գիշեր-ցերեկ քե՛զ կանչեցի:

3 Թող աղօթքս հասնի քե՛զ, Տէ՛ր,

ականջդ թող մօտենայ խնդրանքիս,

4 քանզի հոգիս չարչարանքով լցուեց,

եւ կեանքս դժոխքին մերձեցաւ:

5 Ես համարուեցի նրանցից, ովքեր մահուան փոսն են իջնում,

եղայ անօգնական մի մարդ,

լքուած՝ մեռեալների մէջ,

6 գերեզմանում պառկած սպանուածների պէս,

որոնց դու չես յիշում,

եւ որոնք մերժուած են քեզնից:

7 Ինձ խորախոր փոսի մէջ դրին,

խաւարի եւ մահուան ստուերների մէջ:

8 Բարկութիւնդ ծանրացաւ ինձ վրայ,

ողջ յորձանքներդ իմ դէմ ուղղեցիր:

9 Իմ ծանօթներին ինձնից հեռացրիր,

եւ նրանք ինձ նշաւակ դարձրին.

ես մատնուած էի դժբախտութեան ու դուրս չէի գալիս:

10 Աչքերս տկարացան թշուառութիւնից,

գիշեր-ցերեկ առ Տէր աղաղակեցի եւ դէպի քեզ կարկառեցի ձեռքերն իմ:

11 Միթէ մեռելների՞ համար պիտի հրաշագործութիւններ անես,

կամ բժիշկները պիտի կենդանացնե՞ն նրանց,

եւ նրանք գոհութի՞ւն պիտի մատուցեն քեզ:

12 Մի՞թէ որեւէ մէկը երբեւէ պիտի պատմի քո ողորմութիւնը գերեզմանում,

կամ քո ճշմարտութիւնը՝ կորստեան մէջ:

13 Քո հրաշալի գործերը միթէ խաւարի՞ մէջ պիտի ճանաչուեն,

կամ քո արդարութիւնը՝ մոռացուած երկրում:

14 Ես, Տէ՛ր, առ քեզ աղաղակեցի, առաւօտեան իմ աղօթքը քեզ պիտի հասնի:

15 Ինչո՞ւ, Տէ՛ր, մերժում ես իմ հոգին,

կամ շրջում երեսդ ինձնից:

16 Տնանկ եւ չարքաշ եմ ես մանկութիւնից ի վեր,

բարձրութիւնից ընկայ ու շուարեցի:

17 Քո բարկութիւնը ծանրացաւ ինձ վրայ,

քո արհաւիրքները խռովեցրին ինձ:

18 Ջրի պէս օրնիբուն շրջապատեցին ինձ,

պաշարեցին ինձ բոլորը միասին:

19 Իմ թշուառութեան պատճառով

բարեկամներիս ու ծանօթներիս հեռացրիր ինձնից: