ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ՎՐԷԺԽՆԴԻՐ

1 Աստուած՝ վրէժխնդի՛ր Տէր,

Աստուա՛ծ վրէժխնդիր, դու յայտնուեցիր:

2 Բա՛րձր եղիր, որ երկիրը դատես,

հատուցո՛ւմ տուր ամբարտաւաններին:

3 Մինչեւ ե՞րբ մեղաւորները, Տէ՛ր,

մինչեւ ե՞րբ մեղաւորները պիտի պարծենան,

4 յոխորտալով անիրաւութիւն բարբառեն,

բարբառեն բոլոր նրանք, ովքեր անօրէնութիւն են գործում:

5 Քո ժողովրդին, Տէ՛ր, ճնշեցին, եւ քո ժառանգութիւնը չարչարեցին:

6 Այրուն ու պանդխտին սպանեցին,

որբերին կոտորեցին ու ասացին.

7 «Տէրը դա չի տեսնում,

եւ Յակոբի Աստուածն ուշ չի դարձնում»:

8 Ուշքի՛ եկէք, ժողովրդի անզգամնե՛ր ու անմիտնե՛ր,

մինչեւ ե՞րբ պիտի չըմբռնէք:

9 Միթէ ականջ ստեղծողն՝ ինքը չի՞ լսի,

կամ աչք ստեղծողն՝ ինքը չի՞ տեսնի:

10 Ազգերին խրատողն ու մարդուն գիտութիւն ուսուցանողը

միթէ չի՞ յանդիմանի:

11 Տէրը գիտէ մարդկանց խորհուրդները, որոնք ունայն են:

12 Երանի այն մարդուն, որին խրատում ես դու, Տէ՛ր,

եւ օրէնքներդ նրան սովորեցնում:

13 Դու նրան հանդարտեցնում ես չար օրերին,

մինչեւ որ մեղաւորի համար խոր փոս փորուի:

14 Տէրը չի մերժի իր ժողովրդին,

եւ իր ժառանգութիւնը չի անտեսի,

15 մինչեւ որ դատաստանն արդար դառնայ,

եւ բոլոր նրանք, որ սրտով ուղիղ են, ընդունեն այն:

16 Ո՞վ ինձ հետ պիտի ելնի չարամիտների դէմ,

կամ ո՞վ ինձ հետ պիտի միաբանի ընդդէմ նրանց,

ովքեր անօրէնութիւն են գործում:

17 Եթէ Տէրն ինձ չաջակցէր,

մի փոքր եւս՝ եւ հոգիս կը բնակուէր դժոխքում:

18 Երբ ասում էի, թէ՝ ահա ոտքերս սասանուեցին,

քո ողորմութիւնը, Տէ՛ր, օգնում էր ինձ:

19 Սրտիս ցաւերի բազմանալու ժամին

քո մխիթարութիւնը հրճուեցնում էր իմ հոգին:

20 Թող չհաւասարուի քեզ աթոռն անօրէնութեան,

որ վնաս է պատճառում օրէնքին:

21 Արդարի հոգին որսացին,

եւ անմեղի արիւնն էին դատապարտում:

22 Տէրն եղաւ իմ ապաւէնը,

իմ յոյսի օգնական Աստուածը:

23 Տէրը նրանց պիտի հատուցի իրենց անօրէնութեան համեմատ,

իրենց չարութեան համեմատ պիտի կործանի նրանց Տէր Աստուածը մեր: